Zoals jullie al hebben kunnen lezen op de blog van Edwin, hebben Edwin en ik als enige van onze groep de top van Mt. Fuji (3776 m) bereikt. Het was een flinke klim en het bleek dat we toch niet heel erg goed voorbereid waren: veel mensen liepen in een volwaardige wintersportoutfit inclusief stokken en zuurstofmaskers naar boven, terwijl ik enkel een t-shirt, een trui en een korte broek aanhad. Zolang we in beweging bleven, was het nog wel uit te houden in de koude wind op de berg, maar eenmaal op de top moesten we nog best lang wachten totdat de zon opkwam.
Uiteindelijk was het de klim wel waard, want we hebben onze postkaarten al bibberend op de top kunnen beschrijven, bestempelen en op de bus kunnen doen. Daarna moesten we ook nog weer naar beneden, wat ook weer een flinke tijd in beslag nam. Al met al hadden we maar een halfuurtje geslapen die nacht, maar gelukkig biedt de supersnelle Shinkansen veel comfort met veel beenruimte en konden we hier dus alvast beginnen met wat van de gemiste slaap in te halen.
Nu zijn we in Kyoto, een mooie stad bekend van het Verdrag. Het is hier toch net een stukje gemoedelijker dan in Tokyo, al stikt het natuurlijk nog steeds van de mensen op sommige plekken. Overigens kun je voor al mijn foto's hier terecht en een selectie komt ook altijd op Facebook.
Het hostel waar we in zitten is een stuk grootschaliger dan de vorige. Het is wel van dezelfde keten, maar waar de vorige de eerste was, is het huidige hostel pas eind vorig jaar opgeleverd. Het heeft zo zijn voordelen, maar het vorige hostel was wel een stuk sfeervoller.
Voor zover deze blog, mensen hebben honger en we gaan eten bij een Curry House. Ciao!
Uiteindelijk was het de klim wel waard, want we hebben onze postkaarten al bibberend op de top kunnen beschrijven, bestempelen en op de bus kunnen doen. Daarna moesten we ook nog weer naar beneden, wat ook weer een flinke tijd in beslag nam. Al met al hadden we maar een halfuurtje geslapen die nacht, maar gelukkig biedt de supersnelle Shinkansen veel comfort met veel beenruimte en konden we hier dus alvast beginnen met wat van de gemiste slaap in te halen.
Nu zijn we in Kyoto, een mooie stad bekend van het Verdrag. Het is hier toch net een stukje gemoedelijker dan in Tokyo, al stikt het natuurlijk nog steeds van de mensen op sommige plekken. Overigens kun je voor al mijn foto's hier terecht en een selectie komt ook altijd op Facebook.
Het hostel waar we in zitten is een stuk grootschaliger dan de vorige. Het is wel van dezelfde keten, maar waar de vorige de eerste was, is het huidige hostel pas eind vorig jaar opgeleverd. Het heeft zo zijn voordelen, maar het vorige hostel was wel een stuk sfeervoller.
Voor zover deze blog, mensen hebben honger en we gaan eten bij een Curry House. Ciao!
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen