Om de tijd te verdrijven op het vliegveld van Rusland, zijn we maar reclameborden en andere Russische teksten gaan ontcijferen op het vliegveld. Iets wat nog best goed te doen blijkt te zijn als je jezelf eenmaal de uitspraak van een aantal karakters aanleert met behulp van wat borden die meertalig zijn op het vliegveld. Wel bleek hoe misleidend veel karakters van het Russisch alfabet zijn als je ons alfabet gewend bent.
Ook gaven we uit pure wanhoop ons over aan de bijzondere kunstuitingsvorm genaamd "planken" in de wachthal van het vliegveld. Foto`s uploaden gaat nog even lastig op deze Japanse computer met irritante taalintellingen, dus die houden jullie nog van me tegoed.
Verder is gebleken dat ik nogal Russische trekjes heb: ik werd door menig Rus aangesproken als Rus, en op het Japanse vliegveld kreeg ik ook wel een paar extra vragen over wat ik nou eigenlijk van plan was in het Land van de Rijzende Zon. Ik weet niet of ik dit kan opvatten als een compliment, want die Russen zijn een apart volkje. Zo was er een Russische vrouw van een enigszins redelijk geprijsd winkeltje op het vliegveld, die ons lang aan het lijntje heeft gehouden door eerst te komen met een briefje "gesloten tot 13.30", vervolgens om 13.30 dit te vervangen door een briefje met "gesloten tot 14.00" en een halfuur later op de proppen te komen met weer een nieuw briefje. En dit, terwijl er telkens wel klanten stonden te wachten om naar binnen te gaan op die tijden.
Vandaag zijn we vroeg aangekomen in Japan. Ons hostel is gelegen langs een rivier in hartje Tokyo, met een kamer en dakterras met uitzicht op de rivier en op de achtergrond ook enkele hoge gebouwen waaronder een in aanbouw zijnde televisietoren met een eindeloos spiralende trap die duidelijk zichtbaar is van de buitenkant. Ook zitten we op loopafstand van een park met tempels, wat een behoorlijke drukke toeristische en/of religieuze trekpleister bleek te zijn vandaag. Vooral voor Japanners, dat wel. Al kwamen we ook weer de Nederlanders tegen die we tijdens de tweede vlucht direct voor ons zaten. Bobs groen-wit gestreepte kleding en de drukte brachten ons op het idee van een alternatieve "Waar is Waldo?", de foto`s houd je nog van ons tegoed.
Verder was het erg leuk om Edwin interactie te zien hebben met Japanners vandaag - in het Japans! Voor de rest niet te volgen, maar wel geinig om te zien en ook tot verbazing van menig Japanner.
Het is hier inmiddels 20.30 geweest en het is al pikkedonker.Voor ons gevoel is het inmiddels al dik middernacht, volgens Nederlandse tijd is het nu 13.30. Jetlag? Denk het wel, al lijkt het mee te vallen, maar toch tijd om een nachtje bij te slapen na (voor mij) slechts enkele uren slapen op een tapijt op het vliegveld van Moskou en een paar uurtjes tukken in het vliegtuig naar Tokyo. Trusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen