In New York heb ik nog een aantal toeristische trekpleisters bezocht: Times Square, the “Met” en “Top of the Rock”.

Times Square is natuurlijk belachelijk, en heeft wel wat weg van sommige districten in Tokyo. The Metropolitan Museum of Art kwam toevallig handig uit, aangezien het die ochtend bleef doorregenen. Maar daar wilde ik sowieso naartoe. Het heeft wat weg van het Louvre en de Hermitage, en dat zijn twee musea die ik graag bezocht. In de Met vind je o.a. Van Goghs en Rembrandts en nog allerlei ander geknutsel. De Rockefeller Center geeft naar het schijnt het beste uitzicht over Manhattan, dus hier moest ik natuurlijk wel even een selfie maken met Manhattan op de achtergrond.

Vrijdag ben ik naar New Haven / Hamden afgereisd. Ik wilde proberen ergens gedurende mijn reis een concert van Lissie mee te pakken, en toevallig was dit het beste in te passen in wat ik al geboekt had. Bovendien kon ik meteen Yale zien. Universiteiten vind ik over het algemeen de moeite waard om te zien als voormalig student en in dit geval is het een oude en gerenommeerde universiteit. Daarnaast is het natuurlijk leuk om tussendoor een kleinere stad mee te pakken in New England. Dus zo kwam ik via Couchsurfing uit bij Bradley (44) die internationale zaken regelt op Yale en ook een tijdje in Europa heeft gewoond en getrouwd is met een Braziliaanse en een zoontje heeft. Die laatste twee wonen overigens weer in Brazilië. Er waren wel twee andere Braziliaanse gasten bij hem thuis die hij een aantal maanden onderdak biedt in de VS. Dat doet hij wel vaker sinds zijn vrouw en kind vertrokken zijn, zijn huis is groot genoeg.

Bradley heeft me een rondleiding gegeven door Yale en wist een hoop te vertellen over de geschiedenis van en de leefomstandigheden in New Haven. Bradley is een erg vriendelijke man met een jeugdige kijk op het leven, met een hoop verhalen en bovendien een geweldige gastheer. ‘s Avonds zijn we naar het concert gegaan op een mijl van zijn huis vandaan. Daar is een voormalig industrieterrein omgetoverd tot een bar met speciale craft beers en een muziekpodiumpje. Met een man of 80 was het een intiem concert en erg leuk om mee te maken. Ik had Lissie nog nooit eerder live gehoord, maar verwachtte een erg goeie live performance en dat was het ook helemaal. De band bestond deze avond uit Lissie voor zang en gitaar, een gitarist en een beetje geïmproviseerde combinatie van drummer en bassist in één. Ook Bradley was enthousiast (hij kende de muziek nog niet) en hij heeft meteen een gesigneerd album van zowel Lissie als het voorprogramma gekocht. We hebben een flink aantal van de lokale bieren uitgeprobeerd en zijn nog tot laat gebleven. We zaten een tijdje buiten en na een tijdje kwam Lissie naar buiten. Toen hebben we nog even een korte meet and greet gehad, met fotomomentje. Bovendien stelde Bradley voor dat het T-shirt wat ik droeg best te laten signeren, en dat heeft ze gedaan.

Al met al was het een zeer geslaagde avond, en een mooi begin van meer muzikale tussendoortjes die in het verschiet liggen. Op dit moment ben ik onderweg naar D.C., naar de volgende Couchsurf-host. D.C. heeft vooral veel te bieden qua musea, maar host JP en ik gaan ook nog het nachtleven van D.C. verkennen. Daarna reis ik door naar Asheville, een hippiestad tussen twee gebergtes in met een fris karakter. Verder staan muzieksteden als Memphis en Nashville op mijn verlanglijstje.